Haydom

Fyrst må eg beklage for dårleg aktivitet på bloggen, men mykje har skjedd, og intenett har våre langt vekke. Men no er me komne til Haydom Lutheran Hospital, og her har me funne oss ein internett-kafé. Eg kan dessverre ikkje få publisert bilete på denne maskina her, men lovar at det skal kome ut snarast mogleg.

Det som har skjedd, er mykje. Siste del av Nairobi gjekk med på å vandre i slummen, ete krokodille og gå på ein smell med frisørbesøk. Vi vart kjent med ein frisørskule, og det var ingenting dei heller ville, enn å få dulle med det nydelige, mjuke håret som me nordmenn har.
Norke gjekk for laushår, nokon fletter og andre krøller. Alt forsvann i løp av eit døgn. Men det var ein fantastisk opplevelse, og me angrar ikkje på det. Så lenge me fekk håret vårt tilbake..

Etter Nairobi, tok me turen til Arusha, Tanzania. Kjøyreturen tok 7 timar, og var alt for kort. Det var så utruleg mykje å sjå langs veien, at ingen trudde på at turen hadde tatt 7 timar. Me kjøyrde rett gjennom maasai-land, og det var ein fantastisk natur. Ubeskriveleg.

Arusha var ein flott plass. Me budde også her på Scripture Mission sine lokaler, og levde fine dagar med eit hus for oss sjølv. Her var me i slangepark, nok ein gong, fekk sjå på at slangane vart mata med levande høns og mus. Forferdeleg å sjå på. Men slik er vel naturen..
Me var og innom eit maasai-marked, og vart nærast dradd inn i skura deira etter håret. Me vart nøydde til å kome oss ut derfrå, og satse på at alle vart med. Idet med kjøyrde ut fra staden, kunne me fortsatt høyre "come, sistah, see wat i gat for yo!" runge mellom husveggane.
Siste kvelden i Arusha, vart me anbefalt å besøke ein restaurant med navn Kahn's. Me syns det høyrdes heilt greit ut, men vart litt skeptiske då me var på vei ner ei mørk bakgate der strømmen hadde gått. Taxisjåføren sette oss av, og kjøyrde. Så stod me der. Me sette oss på eit bord, og ein kelner fortalte oss at me måtte forsyne oss med salat. Nokre gjorde det, andre ikkje. Eg gjorde ikkje, og vart ikkje sjuk. Andre gjorde. Men for all del, ein fantastisk opplevelse! Såklart.

Etter Arusha, var det tid for safari! Me vart henta tidleg onsdags morgon, og kjøyrde til Lake Manyara Nationalpark. Der fekk me sjå apekattar og bavianar, sjiraffar i store flokkar, bøfflar på strande, flodhestar i vatnet og elefantar på nært hold. Me fekk til og med sjå ein elefant ta den daglege vasken, verre 20 meter frå bilen vår. Eit fantastisk syn! Me var imponerte, og nøgde, heilt til me, dagen etter, kom opp på toppen av Ngorongoro-krateret og fekk sjå ned. Eg smørar ikkje tjukt på når eg seier at elevar felte tårer og eg sjølv hadde syns det var heilt greit om alt slutta akkurat der. Men eg vart sjølvsagt brutalt dradd vekk frå den tanken. Me skulle jo ned dit! Då me byrja turen ned over, tenkte eg at det kanskje berre hadde vore like greit å holdt på tanken eg hadde der oppe, for denne turen var umogleg å overleve, uansett. Stort sett rett ned, bilen halvveis på sida og, sjølvsagt, ikkje noko setebelte. Men me kom oss ned. Eg kan sjølvsagt fortelle i detalj om kva me såg, men det har eg ikkje tid til. Me fekk sjå sebra, gnu, struts, bøffel, nasehorn, flodhest, elefant og best av alt; løver på jakt etter ein bøffelflokk. Me hadde 3 løver ein meter frå bilen, der dei gjekk og traska tålmodig for å vente på at det rette tidspunktet til angrep skulle komme. Me gadd sjølvsagt ikkje vente heilt til natta, så me kjøyrde vidare, og fekk ikkje vere vitne til noko særleg action. Men flotte dyr, det er det sanneleg.

Me kom oss opp at frå krateret, som eit under spør du meg. Me tilbrakte vår siste natt på Moyo Hill, kor me sov i stråhytter, og reiste i dagtidleg hit til Haydom. Har ennå ikkje gjort så mykje her, men fartinga byrjar vel i morgon, tenkjer eg.
Når eg kjem tilbake til Arusha på fredag, skal eg prøve å få lagt ut bilete frå alt eg har opplevd.

Litt lei av edderkoppar i senga mi, men eg klarer vel det 20 dagar til.

Asanti Sana, Squash Banana!
(Tusen takk, knust banan!)

Kamera i boks

No er kameraet oppe og går, og de skal få eit lite innblikk i kva eg ser om dagane. Dette er bare eit lite utvalg, eg kan ikkje få med meg alt. Det som stadig vert nevnt gruppa i mellom,  er at me kan ikkje forstå at me berre har våre her i 3 dagar. Det føles som om me allereie har opplevd heile Afrika, og at me snart skal heim att. Men det skal me ikkje. 

Bileta her viser litt kva me gjorde dag 2. Vi var innom ein elefantbarneheim og ein slangepark. Dessverre utebler bilete av slangar, men det var andre skapningar i parken, og. Håpar mange blir misunnlege når dei ser kva me driv med!  

Rommet vårt her i Nairobi

Elefantføter er klumsete, men veldig sjarmerande. Dei har puter under, så ein kan mesten ikkje  høyre at dei går. 

Skilpadder har kanskje endå meir klønete føter enn elefantane igjen. Me fekk vere vitne til elskov mellom to av dei. Også ein ganske klønete prosess.

Rett der me parkerte bussen var det ein flokk med deisse. Villsvin? I alle fall utruleg stygge dyr. 

Her er gjengen i bussen og gira etter møte med både apekattar, elfantar og galne afrikanarar på marknaden.

Elefantar på omlag eit halvt år. Kosete skapningar.

Overraskande små. Til å ete opp.

Snakkast snart!

Karibu!

Framme! Endeleg. Flyturen var fantastisk lang, og fantastisk søvnlaus. Eg var utstyrt med verdas beste nakkepute. Likevel vart det lite søvn, og eg fekk god tid til å benytte meg av skjermen som var utstyrt på kvart sete, med film og anna underholdning. Nei, vent, min skjerm var vel den einaste i heile flyet som ikkje verka? Slik var det, ja.

Nei, eg lid ikkje så voldsomt. Når me landa i dag tidleg klokka 7 lokal tid, 5 norsk tid, var humøret på topp! Me vart henta av ein buss med sjåfør som skal vere vår resten av turen. På vei ut frå flyplassen til den norske skulen kor me bur, fekk me kjent litt på Afrika. Både i form av svettelukt, sjiraffar langs vegen, avisselgerar i rushen på motorvegen og dei flate løvenes konge-trea.

Eg skal ikkje skryte på meg dette biletet, heller ikkje at ein har opplevd ein så fin afrikansk solnedgang, faktisk ikkje ein afrikansk solnedgang i det heile. Men mitt kamera er tom for batteri, og eg har ikkje adapter. Dette skal sjølvsagt fiksas snarast mogleg.

Kva som vert planen i morgon, veit eg ikkje, men noko kjekt blir det!

Eg skal passe på å informere alle så godt eg kan om kor kjekt me har det!
Hade!

("karibu" betyr "hei", forresten)

Dagen før dagen

June har flytta heile mediaanlegget sitt bort til Paradis for å gjere meg best mogleg førebudd til turen. Stikkord er filmar, musikk, kviskresnakking og kos. Her kan ein sjå kor konstruktive me er:

Rottemor gruar seg til Astrid skal reise.

Takk som byr!

Afrika

Eg må unnskylde på det sterkaste for manglande aktivitet på bloggen i det siste. Etter at livet mitt tok slutt, vart underhaldningskurva voldsom bratt retning opp, så eg fekk mykje viktigare ting å gjere enn å skrive blogg. Det er ikkje dermed sagt at kurva no er på vei ner att. Tvert i mot, vil eg seie. For tida oppheld eg meg stort sett saman med reiseklassen på skulen og forberedar meg til tur til Kenya! Har og besøk av Kristian som vil sei hadet før eg reisar. Koseleg.

Menja, eg har så smått byrja pakke. Somarkjolar, solkrem, myggspray, oppblåsbar pute, malariapiller og pass er eit lite utvalg av kva som ligg strødd på rommet mitt for tida.

Eg har eigentleg ikkje stort meir å meddele akkurat no, men eg har eit håp om å få tilgang til internett medan eg er der, og få lagt ut nokre bilder og tekst om korleis opplevinga er!

Fortsatt fin dag til alle!